Rozdział 5. " Jedna szczera rozmowa , czasami wystarczy by każdy mógł dowiedzieć się na czym stoi "

- Nasza przyjaźń najważniejsza . - powiedziałam i złapałam chłopaka za rękę . 

- Cieszę się , ale co z Charliem ? - podniósł jedną brew do góry .

- Został singlem . Kocham Cię Leo . - położyłam głowę na ramieniu chłopaka.

- Ja Ciebie też Keisy ...

Bars po dłuższej chwili czasu milczenia wstał po czym poprawił swoje ubrania i wystawił w moją stronę swoją rękę , którą natychmiast chwyciłam.

Gdy weszliśmy w głąb domu  , brązowooki pokonał schody i wszedł do swojego pokoju po bluzę dla mnie .

Przez ten czas , kiedy chłopak był w pokoju ,ja rozmawiałam z panią Victorią i Karen .

~ Leo ~

Po zabraniu czarnej bluzy z krzesła , wyszedłem ze swoich czterech ścian .

W połowie schodów postanowiłem się zatrzymać z powodu interesującej rozmowy , która odbywała się między trzema kobietami .

- Obaj z chłopców są w Tobie zakochani , zamierzasz podjąć jakieś kroki ? - zapytała moja rodzicielka .

- Nie miałam czasu by to wszystko przemyśleć , ale nie chcę ranić chłopaków , dlatego uważam , że będzie najlepiej dla naszej trójki , jak zostaniemy tylko przyjaciółmi . - odpowiedziała dziewczyna .

- Z tym będzie problem . - wtrąciłem się do rozmowy , wchodząc do kuchni .

Kobiety wymieniły się spojrzeniami i zostawiły mnie z moją przyjaciółką . - Podobasz mi się i nie zamierzam zrezygnować z Ciebie . - powiedziałem podchodząc bliżej blondynki .

- Będziesz musiał uszanować moją decyzję , nawet jeśli się z ją nie zgadzasz . - powiedziała stanowczo .

- Jeśli ja Ciebie nie będę miał , to ktoś inny również .

- Nie mów tak , proszę Cię .

- Zawalczę o nas .

-  Przestań ! - podniosła ton głosu . - Nie chcę tego słuchać .

- To czemu wybrałaś naszą przyjaźń od chłopaka , w którym jesteś zakochana ? - zadałem pytanie przez zaciśnięte zęby .

- Ponieważ zależy mi na Tobie .

- Mi na Tobie też . - ująłem jej dłoń , którą szybko wyrwała .

- Jak na przyjacielu . - dodała zakładając bluzę . którą chwilę wcześniej miałem w dłoniach .

- To mamy problem .

- Nie , to ty masz problem , bo nie umiesz uszanować mojej decyzji .  - stwierdziła lekko podenerwowana .

Przetarłem dłonią twarz i ruszyłem za Keisy , która opuszczała mój dom .

Po wyjściu z domu , schyliłem się po kamień i rzuciłem w niebieskooką , która wyprzedzała mnie o kilka kroków .

Foster po odczuciu kamienia , który trafił w jej plecy , zatrzymała się i obróciła się w moją stronę ze złoszczona .

Bardziej stała się zdenerwowana , kiedy zobaczyła , że się z tego śmieję . - Co ty robisz ?!

- Tak jak w dzieciństwie , pamiętasz ? - na jej twarzy wkradł się lekki uśmiech .

W dzieciństwie , kiedy mi się nudziło zaczynałem rzucać w Keisy kamieniami , ona nie zostawała mi dłużna .

Czasem kończyło się to dla kogoś z nas nie najlepiej ...

Blondynka wzięła do ręki kamień i rzuciła w moją stronę . Dostałem w czoło . - Zawszę się zastanawiałem skąd posiadasz tyle siły . - położyłem rękę na bolącym miejscu .

- Ja się zastanawiałam jakie trzeba mieć kwalifikacje aby być takim kretynem i wymyślić taką grę . - rzekła niebieskooka idąc w kierunku swojego domu .

~*~

- Przemyśl swoją decyzję . - oznajmiłem , kiedy byliśmy koło Keisy domu .

- Leo ... - jęknęła poirytowana .

- Trzy kroki do tyłu od tej dziewczyny . - zakomunikował roześmiany Jacob przechodzący koło nas .

- Ciebie jak zwykle miło widzieć . - zwróciła się nie letnia do chłopaka . - Trzymaj się Leondre . - przytuliła się do mnie i weszła do wnętrza domu .

Chwilę postałem pod domem dziewczyny , a następnie ruszyłem się z miejsca .

~ Treisy ~

Kiedy wyłączyłam laptopa do mojego pokoju weszła moja siostra .

- Możemy porozmawiać ? - zapytała , a ja wskazałam na miejsce obok mnie , które szybko było zajęte przez nią . - Nie widziałyśmy się przez długi czas , wiele wydarzyło się w naszych życiach , musimy nadrobić ten czas . - zgodziłam się z jej słowami . - Zacznijmy od szczerej rozmowy . - na jej słowa zaczęłam bawić się swoimi palcami u ręki . - Po przyjedzie Twoim i taty , dziwnie się zachowujecie , szczególnie ty . Masz przede mną tajemnice , nie chcesz  mi powiedzieć prawdy . - spuściłam głowę . - Widziałam Twoje wyniki badań .

- To przez ojca , miał problemy w pracy . W domu pracował przy komputerze godzinami , a ze mną nie wymienił ani jednego słowa . Denerwowało mnie to , a ja jego . Miał pretensje do mnie , że zakłócam jego pracę .

Kłóciliśmy się przez to kilka razy dziennie .

Z czasem znalazłam nie odpowiednie towarzystwo dla siebie , przed wyjazdem tutaj zostałam pobita przez nich , bo sprzeciwiłam się im , stąd też wyniki badań.

Tato do dzisiaj mi to wypomina i jest na mnie zły , zburzyliśmy naszą relację . - siostra uwierzyła mi , szkoda , że byłam zmuszona okłamać ją ponownie , bo bałam się powiedzieć prawdę .

- Czujesz coś do Leo ?- zapytała , kiedy położyłyśmy się na plecach na łóżku .

 

- To był jeden pocałunek , który nic nie znaczył dla mnie . - stwierdziłam obojętnie .

- Treisy wiem , że kłamiesz , nie możesz bać się mówić prawdy .

- Charlie powiedział mi o wszystkim , jestem świadoma , że Leondre zakochał się w Tobie .

Masz więcej szczęścia ode mnie . - powiedziałam stonowanym głosem .

- Ja Cię przepraszam ..

- Nie masz za co , mną się nie przejmuj . Nie jeden raz to przeżywałam , zawszę zakochuję się w chłopakach u , których nie mam szans . - uśmiechnęłam się smutno , a Keisy przytuliła mnie .

- Nie mów tak , jeszcze nie trafiłaś na tego odpowiedniego . - oświadczyła pewna swoich słów .

Dziewczyna pocałowała mnie w policzek i wyszła z mojego pokoju .

Kiedy upewniłam się , że blondynka oddaliła się od mojego pokoju , położyłam się na brzuchu , a następnie zaczęłam krzyczeć w poduszkę najgłośniej jak umiałam . Chciałam się pozbyć wszystkich emocji , które były wewnątrz mnie .

~ Keisy ~

Opuszczając pokój siostry , zatrzymałam się na korytarzu .

Podeszłam bliżej barierek i obserwowałam moją mamę , która wykonywała swoją pracę na laptopie , a obok jej siedział Charlie , który coś marudził . Widać było , że przeszkadza on mojej rozdzicielce .

Niechętnie zeszłam po schodach i podeszłam do chłopaka , którego chwyciłam za rękę i wyszliśmy przed dom .

Ja i blondyn usiadliśmy na schodkach domu .

- Głupio mi z powodu tego co dzisiaj Ci powiedziałem , ale bałem się o nasz związek . - zaczął Lenehan .

- Nie lepiej było coś ustalić niż podejmować takie decyzje ?

- Przepraszam Keisy , byłem zazdrosny . Nie powinno tak się to potoczyć .

Wybaczysz mi ? - zapytał z nadzieją .

- Tak , ale zostańmy przyjaciółmi , dobrze ? - wystawiłam do niego swoją dłoń , którą uścisnął natychmiast .

- Udasz się ze mną jutro na kolację ?

- A płacisz ? - zapytałam z uśmiechem na twarzy .

- Każdy płaci za siebie . - powiedział , co zabrzmiało bardziej jak pytanie niż stwierdzenie .

- Zgadzam się . - zaśmialiśmy się . - O nie .. - wypowiedziałam słowa , kiedy ujrzałam w oddali ojca , który nie był w trzeźwym stanie .

- Każdemu może się zdarzyć . - zaśmiał się Lenehan , patrząc na to samo co ja .

- Nie Charlie , on nie spożywa alkoholu od kąd wziął ślub z moją mamą .

- Może poczuł potrzebę napicia się .

- Nie wiem  , ale wiem , że nie może wyjechać z moją siostrą .

- Co planujesz ? - wstał ze schodów równo ze mną .

- Jeszcze nie wiem , wymyślę coś . - posłałam mu uśmiech , który odwzajemnił .

- Pamiętaj , że możesz na mnie liczyć . - rozłożył ramiona , a ja wtuliłam się w niego . Nie jest najlepszym chłopakiem , ale jest cudownym przyjacielem .

- Kochałeś mnie , kiedy byliśmy razem ? - wypaliłam , gdy się odsunęłam od chłopaka . Charls miał już odpowiedzieć , lecz przeszkodziła mu moja mama , która poinformowała mnie , że muszę wracać do domu .

Ostatni raz przytuliłam Lenehana i wróciłam do domu .

Przygotowałam sobie kolację , która kilka minut później znajdowała się w moim rzołądku .

Porozmawiałam chwilę z moją mamą i ruszyłam do swojego pokoju .

Po wejściu do pokoju , wyciągnęłam swoją piżamę z szafy , zabrałam potrzebne mi rzeczy i poszłam do łazienki , gdzie odprawiłam swoją wieczorną rutynę .

Przed położeniem się do łóżka , postanowiłam sprawdzić co u mojej siostry bliźniaczki .  Do jej pokoju weszłam bez pukania . 

Treisy spała , a obok jej był pamiętnik , który należał do niej .

Po cichu podeszłam bliżej jej , wiedziałam  , że płakała .

Chciałabym jej pomóc , ale nie mogę , bo nie umiem . Nie mogę zmusić Leondre by ją pokochał , nie mogę jej obronić przed złym towarzystwem , nie mogę poprawić jej relacji z ojcem .

Czuję się z tym źle .. kiedyś mówiłyśmy sobie o wszystkim , spędzałyśmy całe dni razem , razem się śmiałyśmy i razem płakałyśmy .

Nie potrafię tego przywrócić .

Zgasiłam lampkę , która stała na szafce nocnej i chciałam wyjść z pokoju , ale zatrzymałam się . Obróciłam się i podeszłam do łóżka blodynki .

Chwyciłam do ręki jej pamiętnik , po czym złapałam za klamkę od drzwi i zamknęłam pokój .

Pamiętnik siostry zostawiłam na szafce i położyłam się do łóżka .

Wzięłam do ręki swój telefon i zaczęłam pisać wiadomości z Charliem .

Kiedy powieki mi się same zamykały , schowałam telefon pod poduszkę , na której ułożyłam wygodnie głowę i zmrużył mnie sen .

~*~

Rano po wyjściu z pokoju , spotkałam Treisy , która była identycznie ubrana jak ja .

[ Po lewej ubiór Treisy ,a po prawej Keisy ]

- Ktoś ukradł mi pamiętnik . - powiedziała z lekkim smutkiem w głosie .

- To ja . - postanowiłam powiedzieć prawdę . 

- Nie masz prawa ruszać moich prywatnych rzeczy ! - krzyknęła . Nie spodziewałam się takiej reakcji od niej . - Są tam prywatne rzeczy . - ogłosiła i zaczęłyśmy do salonu .

- Kiedyś mówiłaś mi co tam masz napisane . 

- Ale zmieniło się to .

- Nie rozpoznaje Ciebie . - blondynka wyruszyła ramionami .

- Ja Ciebie też , nigdy nie brałaś moich rzeczy bez mojej zgody . - rzekła i wzięła do ręki pilot , a następnie zajęła miejsce na kanapie .

- Nie robiłam bym tego gdybyś mówiła mi prawdę . - stwierdziłam i usiadłam na kanapie .

- Każdy ma jakieś tajemnice .

- Ale my nigdy przed sobą nie miałyśmy ! - wrzasnęłam zdenerowowana .

- Dorośnij Keisy , nie zawsze będę mówić ci o tym co leży mi na sercu lub co mnie gryzie . 

- Mam Cię dość .. nie jest moją siostrą , którą znam . 

- Może powinnam wyjechać .. - powiedziała ciszej .

- Może powinnaś , może było lepiej jak byłyśmy osobno . - wymamrotałam ze łzami w oczach .

- Nie wątpię .  - odrzekła i wstała z kanapy . Ubrała na nogi buty ,  a potem wybiegła z domu .

Przecież tak najłatwiej ...

Krzyknęłam na cały dom i w dalszej kolejności poszłam śladami siostry .

Gdy szukałam niebieskookiej po mieście , próbowałam dzwonić do niej , lecz odrzucała moje połączenie .

Po godzinie poddałam się i usiadłam na jednej z ławek w parku .

Swój podbródek podparłam o rękę i patrzyłam na przechodniów .

Pochłonięta byłam myślami . 

~ Leo ~

Leżałem na łóżku i rozmyślałem jak powstrzymać Keisy od spotkania z Charliem , który chodził po całym moim domu i o tym mówił .

Wybaczylismy sobie z blondynem wcześniejsze momenty , ale ja i on wiemy , że tak zrobiliśmy ze względu na dobro naszego zespół .

Swój iPhone przerzuciłem z ręki do ręki do momentu , kiedy nie dostałem wiadomości od przyjaciółki .

Od : Keisy <3

Cześć Leo , mogę przyjść do Ciebie ?

Odpisałem natychmiastowo dziewczynie i zacząłem sprzątać swój pokój przed przyjęciem Foster . 

Gdy usłyszałem dzwonek do drzwi , stanąłem przed lustrem i zburzyłem swoją fryzurę , tak , że każdy mój włos był w inną stronę .

Ubrałem dresy i otworzyłem niebieskookiej .

- Jak ty wyglądasz . - zaśmiała się i pocałowała mnie w policzek , kiedy wpuściłem ją w głąb domu . 

- Nie czuję się dzisiaj najlepiej . - skłamałem . Jedynie w ten sposób Keisy nie pójdzie z Charliem na kolację . 

- Może sobie pójdę ? - zaprzeczyłem głową . - Idź do łóżka , przygotuje Ci coś ciepłego do picia .

- Nie trzeba , chodź . - złapałem Keisy za rękę i weszliśmy do środka mojego królestwa.

Wzięłem laptopa i włączyłem nam film , który nie letnia mnie poprosiła .

Po półtorej godziny ujrzeliśmy napisany końcowe . - Zbliża się szesnasta . - poinformowałem , a ona wzruszyła ramionami . - Jesteś umówiona .

- Nie idę , nie zostawię Cię chorego . - wtuliła się w mój tors .

- Nie pozwolę abyś kolejny raz przeze mnie nie poszła . 

- Leo to nie przez Ciebie dosłownie , mam zły dzień . Pragnę pójść spać i zapomnieć o tym co się wydarzyło dzisiaj . - uśmiechnęłem się pod nosem i objąłem ramieniem dziewczynę , która próbowała zasnąć .

Kolejny raz wyszło na moje .. źle robię , ale jestem o nią strasznie zazdrosny . Wolę mieć ją obok siebie .

Gdy uszyłam ciche chrapanie Keisy , sięgnąłem po jej telefon i wybrałam kontakt do Lenehana . Napisałem krótką wiadomość , która zawierała wszystko co chciałem . 

Charlie będzie miał niespodziankę ...

Przed odłożeniem urządzenia usunąłem tę wiadomość , a następnie zamknąłem oczy próbując wyobrazić sobie minę Charlsa .

~*~

- Leo jest już późno . Odprowadź mnie do domu . - zatrzymaliśmy się przed drzwiami od sali tanecznej .

- Zgodzę się jeśli wejdziemy do tej sali . - wskazałem na drzwi z chytrym uśmiechem .

- Nie rozumiem po co tu jesteśmy , oprowadzałeś mnie po tym budynku .

- Nie zastanawia Cię to czemu chodzimy po miejscach , w których zaczęliśmy nasze początki przyjaźni ? - dziewczyny była wpatrzona we mnie , tak jakby próbowała uzyskać odpowiedzi . Otworzyła lekko usta by coś powiedzieć , lecz się powstrzymała .- Chcę Ci uświadomić , jak bardzo mi zależy na Tobie . Możesz mówić , myśleć o mnie najgorsze rzeczy  , ale to mnie nie zniechęci do Ciebie , bo wszystkie chwile z Tobą mam zapisane w pamięci . To są piękne momenty , bo są z Tobą . - dotknęłem jej policzka , a ona pod wpływem mojego dotyku zamknęła na chwilę oczy . 

Obszedłem dziewczynę i przytuliłem się do jej pleców również wprowadzając ją do sali , w której były porozwieszane nasze wspólne zdjęcie .

Są to zdjęcia z naszego dzieciństwa aż do teraz .

- Zależy mi na przyjaźni i na Tobie . - powiedziałem patrząc niebieskookiej w oczy . - Kocham Cię . - delikatnie pocałowałem Foster w usta .

Chciałem ponowić ruch , lecz mnie odepchneła .

- Nie możemy być razem , nie kocham Cię . - mój uśmiech , który miałem na twarzy zniknął .

- Powiedz to patrząc mi w oczy . - oznajmiłem z uśmiech , bo wiedziałem , że tego nie zrobi . - Wiedział...

- Nie kocham Cię . - przerwała mi patrząc prosto w moje oczy . 

Rozejrzała się dookoła , a następnie zostawiła mnie .

Wkurzony zerwałem jedno zdjęcie , z którego zrobiłem kulkę i rzuciłem gdzieś w kąt . Usiadłem na ziemi i oparłem się plecami o wielkie lustro , które było za mną . Ze spodni wyciągnąłem zioło , a kolejnym moim ruchem było odpalenie jego . Kiedy było mi już dość , wstałem i wyszedłem z budynku .

Zakluczyłem go i ruszyłem z dala od niego .

- Twoja siostra , to szmata , którą kocham . - oznajmiłem w stronę Treisy , która siedziała na ławce . - Kocham ją , co mam zrobić ? - usiadłem koło jej .

- Jesteś dziwny , brałeś coś ?

- To nie jest odpowiedź na moje pytanie . Jesteś taka jak swoja siostra ?

- Czyli jaka ?

- Egoistyczna , samolubna , zapatrzona w siebie , puszczalska ..

- Przestań tak mówić ! - przerwała mi . - Wiem , że tak nie uważasz o niej .

Nie wiem co brałeś , ale jutro będziesz mi się z tego tłumaczył . - jęknąłem głośno na słowa dziewczyny . 

- Czemu miałbym to robić ? nie musisz bać się o mnie , ja wiem co robię .

- Mam dziwne wrażenie , że nie wiesz . - zaśmiała się cicho .

- Chodź , odprowadze Cię . - wstałem i podciągnąłem spodnie . - Popełniłem błąd . - stwierdziłem będąc w połowie drogi z Treisy .

- Ja też . Każdy popełnia błędy .

- Robię to wszystko dla Keisy , ze względu na jej dobro , ale wiem , że to co robię jest nie odpowiednie . Ona tak zawsze cierpi przez to , mimo to wciąż to robię , bo wiem , że tak będzie najlepiej . Jak bardzo źle to brzmi ? - zatrzymałem się pod domem dziewczyny .

- Nie najlepiej . - uśmiechnęła się lekko . - Wszyscy chcemy dla jej dobra , ale ją ranimy . Nie powinno to tak wyglądać .

- Nie rozumiem Cię . - zmarczyłem czoło .

- Gdybyśmy przestali kłamać ,a mówić jej prawdę , zabolało by to ją tak samo jak kłamstwo . - próbowałem zrozumieć blondynkę , lecz nie wiedziałem co chciała mi przez to powiedzieć .

- Masz jakiś problem ?

- Chciałabym aby to był tylko jeden problem .

- Mogę Ci jakoś pomóc ? - zapytałem z troską .

- Nie możesz . - odpowiedziała , a w jej oczach pojawiły się łzy . - Boję się wyjawić prawdę , obawiam się , że kiedyś będzie za późno na to .. - z jej oczy zaczęły spływać po jej policzkach słona ciecz .

Bez wahania przytuliłem Treisy , której pozwoliłem płakać w moją bluzę .

Miałem nadzieję , że w ten sposób jakoś ją pociesze i pomoże mi przekonać Keisy do siebie .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Cześć wszystkim !

Nie będę się tłumaczyć , dlaczego nie było rozdziału , bo

wiecie w jakiej sytuacji jestem .

Planowałam to zawiesić , ale się wstrzymałam .

Może nie będzie takiej potrzeby .

Chciałam to ogarnąć , ale jest to ciężkie .

Nie przywróce sobie weny .

Planowałam pisać tu rozdział , na wattpada , lecz choroba mnie dopadła .

Myślałam , że jak siedzę w domu , to jakoś wykorzystam ten czas , ale no .. siły nie mam .

Zamiast pisać ,oglądałam Skam i bardzo polecam ten serial .

Mam ogromną nadzieję , że jak już pozbędę się choroby , to wrócę do was i zasypie was rozdziałami ( jeśli wena wróci ) !

PS. To zdjęcie jest cuteee <3