Rozdział 4 . " Take a deep breath. It is just a bad day, not a bad life "

- Leondre wypuść mnie ! - jedynie tyle usłyszałem , bo wyszedłem z domu , oczywiście zakluczyłem go . Wiedziałem już wtedy , że źle postąpiłem , ale to co się działo wewnątrz mnie było silniejsze ....
Po kilku godzinach chodzenia po mieście bez celu , stanąłem przed drzwiami od domu Fosterów . Wypuściłem głośno powietrze z ust i w dalszej kolejności nacisnąłem klamkę , co spowodowało , że wszedłem do środka domu . Gdy zamknąłem za sobą drzwi , to zacząłem ściągać buty , które chwilę później znajdowały się na odpowiednim miejscu .
Szybko pokonałem schody i wyciągnąłem z kieszeni klucz , którym chciałem otworzyć drzwi .
Po cichu nacisnąłem na klamkę i otworzyłem delikatnie drzwi . Blondynka siedziała na łóżku z poduszką w rękach .
- Myślałam , że głupszy nie możesz być , pomyliłam się . - powiedziała nie patrząc na mnie .
- Pozory mylą . - chciałem rozluźnić atmosferę , ale tylko ją pogorszyłem .
- Czemu to zrobiłeś ?! - krzyknęła zdenerwowana .
- To miał być żart , ale drzwi się zatrzasnęły i nie mogłem ich otworzyć . - powiedziałem natychmiast , to co pierwsze przyszło mi na myśl . - Dlatego poszedłem po pomoc , nie chciałem , żeby tak się stało . Zdaję sobie sprawę ile znaczyła dla Ciebie randka z Charliem , nie zrobiłbym tego umyślnie .
- W porządku , tylko czemu tak długo musiałam czekać , aż ktoś mi pomoże się wydostać z pokoju przez głupi żart mojego głupiego przyjaciela ? - przez długi czas zastanawiałem się co odpowiedź i koniec z końców nie udzieliłem odpowiedzi . - Nie wiesz jakie kłamstwo mi powiedzieć , żebym uwierzyła ? - ponownie nie odpowiedziałem . Miałem spuszczony wzrok na dywan . - Masz mnie za aż tak głupią dziewczynę ?
- Do ludzi inteligentnych nie należysz .
- Zdaje mi się , że za chwilę nie będziesz należeć do osób , które uważam za przyjaciół . - posłała mi chamski uśmiech .
- Chcesz się dowiedzieć co wpłynęło tak na moje zachowanie ? - Keisy z założonymi rękami na piersiach pokiwała głową . - Z początku bardzo się cieszyłem , że dwoje moich przyjaciół są razem . Ale wtedy jeszcze nie wiedziałem jak to wpłynie na mnie i jaką dużą kontrolę będzie miało nade mną . Po obserwacji waszego związku zacząłem odczuwać ile tak naprawdę dla mnie znaczysz . Nie chciałem tego , to wszystko co działo się w środku mnie  miało władzę nade mną . Odnalazłem drugą połowę mojego serca , która zawsze była przy mnie i ... - niebieskooka przerwała mi .
- Zakochałeś się w Charliem ? - zakryła dłonią usta , a ja wiedziałem , że żartuje . - Chardre istnieje ! - symbolicznie walnąłem sobie z otwartej ręki w czoło . Po chwili popatrzyłem na nią za żenowaniem . Foster widząc moją mimikę próbowała się powstrzymać od ataku śmiechu .
I to ja jestem ten głupi ... - Leo nie zależnie od tego jakie będziesz odczuwać emocje , musisz się powstrzymywać od takich rzeczy . Jest to nie odpowiednie zachowania i tym wcale nie okazujesz miłości , sprawiasz tylko to , że ktoś się oddala od Ciebie . Jeśli tego nie zmienisz w sobie , to nie wiem czy nawet zostaniemy na etapie przyjaciół . - powiedziała poważnie , a ja z każdym jej słowem czułem ucisk w sercu  .
- Łatwo Ci to mówić , bo to nie ty zakochałaś się we mnie ! - uniosłem głos .
- Właśnie nie zakochałam się ! powinieneś się cieszyć z mojego szczęścia .
- Ale nie potrafię , bo Cię kocham .. - powiedziałem już to ciszej , jednakże Keisy to słyszała . - To ja powinienem być na miejscu Charliego .
- Ale nie jesteś .
- Zawszę mogę na nim być . - uśmiechnąłem się , a dziewczyna rzuciła we mnie poduszką , a następnie drugą i trzecią , aż wszystkie poduszki , które były na łóżku , były koło mnie na
podłodze  . - Spokojnie . - uniosłem ręce do góry w geście obronnym .
- Ja jestem jeszcze spokojna . - odparła i wyszła z pokoju . Postanowiłem zrobić to samo .
Kiedy byłem w połowie schodów , usiadłem i obserwowałem moją przyjaciółkę , która witała się ze swoim chłopakiem .
Kiedy przestali skupiać swoją uwagę na sobie , Charlie usiadł obok mnie , a niebieskooka oparła się o poręcz schodów .
- Cześć młody . - zwrócił się do mnie blondyn .
- Ta , cześć .
- Zły humor ? - zaśmiał się .
- Miałem lepszy za nim przyszedłeś . - uśmiechnąłem się sztucznie .
- Co Keisy nie odwzajemnia Twoich uczuć ? szkoda , naprawdę .
- Skąd o tym wiesz , że ja się ... - przerwał mi :
- Domyśliłem się tego po Twoim zachowaniu .
- To gratuluję , bo z tego co wiem myślenie nie jest Twoją mocną stroną .
- Najwidoczniej nie potrzebowałem tego by ją mieć . - powiedział mi no ucho , po czym spojrzał na blondynkę .
Wstałem ze schodów i wycelowałem cios w nos chłopaka .
 Nie pozwolę na takie traktowanie moich przyjaciół . Keisy widząc krew u chłopaka na twarzy szybko do niego podbiegła .
- Zgłupiałeś ?! - krzyknęła w moją stronę .
Chciałem się wytłumaczyć , lecz płeć piękna mi nie pozwoliła swoim krzyczeniem na mnie .
- Wolisz jego ode mnie ?! - dziewczyna spuściła wzrok . - Nie sądziłem ,ze wybierzesz chłopaka , którego do nie dawna nie cierpiałaś od przyjaźni kilko letniej .
- Leo to ... - przerwałem jej .
- Nie , zrozumiesz swój błąd z czasem .- szybko ubrałem buty i wyszedłem z mieszkania trzaskając drzwiami .
Nie miałem pojęcia , że tak się zachowa ...

Klik

' Nienawidzę tego , jak uzależniam się od obecności , od rozmów z ludźmi , a 

później cierpię , jak coś się psuje , bądź oni milczą '

Zawsze byłem pewien , że nasza przyjaźń jest najważniejsza i nic nie może stanąć na jej drodze ...

Otarłem łzę , która spłynęła po moim policzku i wszedłem do sklepu . 

Kupiłem alkohol i ruszyłem w stronę domu . Po przekroczeniu progu domu , udałem się na taras . Usiadłem na huśtawce , a do ręki wziąłem butelkę szklaną , z której chwilę później wziąłem dużego łyka alkoholu . 

Keisy decyzja zabolała bardzo , tak bardzo , że widok jaki miałem przed oczami stał się nie wyraźny z powodu słonej cieczy , która spływała po mojej twarzy jak wodospad . 

~Keisy~

Po tym jak Leo wyszedł z domu z wielkim hukiem , Charlie zaczął awanturę .

- Przestań ! - krzyknęłam i rzuciłam kubkiem o podłogę . - Randka nasze wcale nie była , aż taka ważna .

- Może nie , ale tu chodzi o Leo . Zamknął Cię w pokoju z mojego powodu .

- Wiem , aczkolwiek powinnam być przy nim .

- Ale nie jesteś i niech tak zostanie . - popatrzyłam na blondyna ze zdziwieniem . - Nie spotykaj się z nim dla naszego związku .

- A co jeśli tego nie chcę ?

- Keisy ... - wtrąciłam się w jego wypowiedź .

- Odpuść sobie , przyjaźń dla mnie jest ważniejsza od związku .

- Dziwnę , bo zrobiłaś coś przeciwnego swoim słowom .

- Nie musisz mnie uświadamiać , bo wiem . Popełniłam błąd . - zaczęłam szykować się do wyjścia z domu  . 

- Co będzie z nami ? - założył ręce na głowie i oparł się o ścianę .

- Domyśl się Lenehan . - uśmiechnęłam się i wybiegłam z domu . W biegu do domu Leo wpadłam na moją siostrę . - W domu jest Charls . - wypowiedziałam szybko i pobiegłam dalej . 

W oddali usłyszałam przeciągnięte ' nie ' , które wypłynęło z ust Treisy , na co pokręciłam głową z rozbawieniem . Najszybciej jak umiałam pokonałam teren domu Devriesów i wbiegłam na taras . 

Szturchnęłam lekko ramie chłopaka , na co się odwrócił i lekko uśmiechnął . 

Usiadłam tuż obok niego i patrzyłam się przed siebie .

- Nasza przyjaźń najważniejsza . - powiedziałam i złapałam chłopaka za rękę . 

- Cieszę się , ale co z Charliem ? - podniósł jedną brew do góry .

- Został singlem . Kocham Cię Leo . - położyłam głowę na ramieniu chłopaka .

- Ja Ciebie też Keisy ...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oh ! Przepraszam Was , że tak długo nie było rozdziału , ale 

umarła moja wena . Mam nadzieję , że szybko wróci .

Macie już ferie ? ja zaczynam 13 lutego :/ 

[ Nie pytajcie się mnie , kiedy kolejny rozdział , bo nie wiem :/ ]